ΕΙ: Είχαμε κάποιες διαφοροποιήσεις. Όσον αφορά ορισμένους ελεύθερους χώρους, στην υποθαλάσσια αρτηρία, όπου εμείς έχουμε εντελώς ξεκάθαρη αρνητική θέση, ενώ υπήρχαν στο συνδυασμό Μπουτάρη άνθρωποι που υποστήριζαν μια «εναλλακτική» υποθαλάσσια κ.λπ. Υπήρχαν διαφορές όσον αφορά την αξιοποίηση των Αλευρόμυλων «Αλλατίνη», ένα αρχιτεκτονικό μνημείο που αποχαρακτηρίστηκε με δύο υπουργικές αποφάσεις υπουργών πολιτισμού, ενός του ΠΑΣΟΚ κι ενός της ΝΔ, και, ενώ όλα ήταν έτοιμα να κτιστούν εξαώροφες οικοδομές, αποτρέψαμε τον αποχαρακτηρισμό τους με προσφυγή στο «συμβούλιο της επικρατείας» όπου και δικαιωθήκαμε. Είχαμε κι άλλες διαφορές, όσον αφορά στην οργάνωση και τη λειτουργία της δημοτικής παράταξης της «πρωτοβουλίας»...
Δώσαμε όμως μια ώθηση στο β' γύρο των εκλογών, που εκτίμησή μου είναι πως συνέβαλε στη δημιουργία της διαφοράς αυτών των 300 ψήφων που έκρινε τη μάχη υπέρ του Μπουτάρη. Ήταν πολύ σημαντικό που οι ΟΠ ταχθήκαμε ξεκάθαρα κατά της συνέχισης της δεξιάς διαχείρισης του δήμου και άρα υπέρ της λύσης Μπουτάρη, με την έννοια πάντα του «μικρότερου κακού» (ας μην ξεχνάμε πως εμείς δε θέλουμε να υπάρχει β' γύρος και προκρίνουμε εκλογή δημοτικών συμβούλων με απλή αναλογική και έμμεση εκλογή δημάρχου από το δημοτικό συμβούλιο, που του αναθέτει μόνο εκτελεστικές και όχι αποφασιστικές αρμοδιότητες). Εφόσον όμως υπάρχει ο β' γύρος, θεωρούμε πως οι 300 αυτές ψήφοι οφείλουν πολλά στην θετική ώθηση που έδωσαν οι ΟΠ, δημόσια και ξεκάθαρα, και μέσα από προγραμματική συμφωνία, στη λύση Μπουτάρη.
ΝΡ: Πώς μεταφράζεται αυτή η παρουσία των ΟΠ στις τοπικές κοινωνίες στην οποία αναφέρεσαι, σε αριθμό αιρετών σε σχέση με το 2006;
ΕΙ: Έχουμε να κάνουμε με πολλαπλασιασμό των δυνάμεών μας. Μέχρι τις εκλογές είχαμε ουσιαστικά δύο νομαρχιακούς συμβούλους στη Θεσσαλονίκη, κάποιους δημοτικούς συμβούλους σε μικρότερους δήμους, που είχαν εκλεγεί σε συνεργασίες, μέσα από την εναλλαγή κ.λπ. Στο Μοσχάτο π.χ. είχαμε το Νίκο Σελλά, κατόπιν εναλλαγής.
Οι φετινές εκλογές άλλαξαν ποιοτικά την παρουσία μας στην τοπική αυτοδιοίκηση. Πράγμα που για μας γίνεται αντιληπτό ως πάρα πολύ μεγάλη πρόκληση...
ΝΡ: Έχουμε τα τελικά αποτελέσματα;
EI: Για να καταλάβεις, μόλις εχθές (20/11) μάθαμε ότι εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος με το συνδυασμό Μπουτάρη που είναι μέλος των ΟΠ. Εμείς ως κόμμα έχουμε μια στάση η οποία αφήνει ελεύθερα τα μέλη μας να συμμετάσχουν σε οποιοδήποτε συνδυασμό επιθυμούν, εφόσον βέβαια ο συνδυασμός αυτός δεν αντιστρατεύεται τις βασικές μας αρχές. Έτσι είχαμε δύο «πράσινους» υποψήφιους δημοτικούς συμβούλους με το συνδυασμό Μπουτάρη. Προσωπικά το θεωρώ αυτό μια πάρα πολύ καλή εξέλιξη. Η συμμετοχή μελών των ΟΠ ως υποψήφιων σε άλλα προοδευτικά ψηφοδέλτια στην τοπική αυτοδιοίκηση, μπολιάζει με τις ιδέες μας περισσότερους πολιτικούς χώρους, αντί να μένουμε κλεισμένοι στο κλουβί μας, ασχέτως του ποια είναι η κεντρική μας τοποθέτηση σε σχέση με τις συγκεκριμένες εκλογές, στο δήμο Θεσσαλονίκης. Να λοιπόν που ένας από αυτούς εκλέχτηκε κιόλας!
ΝΡ: Μιλώντας για θετικά, ποιο είναι πολιτικά το πιο θετικό αποτέλεσμα για τους ΟΠ στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές;
ΕΙ: Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας! Εμείς οι ΟΠ δε θεωρούμε πως οι πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές ήταν κεντρικές, ούτε θέλουμε να κάνουμε κομματική αναγωγή των αποτελεσμάτων στις μελλοντικές κοινοβουλευτικές εκλογές. Αλλά δεν πρέπει να μας διαφεύγουν και οι αριθμοί. Στην περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας υπερδιπλασιάσαμε το ποσοστό μας των εθνικών εκλογών, ένα μόλις χρόνο μετά, και φάνηκε πως η τοπική αυτοδιοίκηση στην περιφέρεια αυτή είναι για μας πεδίο δόξης λαμπρότατο. Ο δικός μας συνδυασμός ξεπέρασε τους συνδυασμούς δύο εν ενεργεία βουλευτών, με επικεφαλής προβεβλημένα στελέχη άλλων κοινοβουλευτικών κομμάτων, τον Τσούκαλη της «δημοκρατικής αριστεράς» (ΔΑΡ) και το Χρυσανθακόπουλο του ΛΑΟΣ! Αυτό σημαίνει ότι το εκλογικό διακύβευμα που προβάλλαμε πανελλαδικά, ότι εμείς προτείνουμε τοπικές απαντήσεις, τοπικές βιώσιμες προτάσεις, στη συγκεκριμένη περιοχή έγινε κατανοητό και αποδεκτό.
ΝΡ: Τα πρόσωπα έπαιξαν κάποιο ρόλο στο αποτέλεσμα αυτό;
ΕΙ: Στη Δυτική Ελλάδα επικεφαλής ήταν ο Κώστας Παπακωνταντίνου, ο οποίος είναι ένας άνθρωπος πάρα πολύ «χαμηλών τόνων». Εγώ θεωρώ πως αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο. Η σεμνότητά του εκτιμήθηκε θετικά από το εκλογικό σώμα. Όπως έπαιξε σημαντικό ρόλο που τα τοπικά μας στελέχη αφοσιώθηκαν στον αγώνα για την περιφέρεια, δεν ασχολήθηκαν στις εκλογές με δημοτικά σχήματα και λειτούργησαν πάρα πολύ συλλογικά. Προτίμησαν να μην προβάλλουν ιδιαίτερα το πρόσωπο του επικεφαλής, που λειτούργησε και ουσιαστικά ως «πρώτος μεταξύ ίσων», λόγω εκλογικού συστήματος και μόνον. Επίσης υπήρξε μια πολύ καλή επικοινωνία εκ μέρους των στελεχών μας, σε διαπροσωπικό επίπεδο, των προτάσεων και των ιδεών μας με τις τοπικές κοινωνίες, από όπου κατάγονταν. ΟΚώστας Παπακωνσταντίνου ούτε προβλήθηκε σε κανένα πανελλαδικό κανάλι, στα τοπικά κανάλια έτυχε της ελάχιστης προβολής -και δεν ξέρω αν έτυχε κι αυτής... Το αξιοσημείωτο είναι ότι ουσιαστικά υπήρξε μια πολύ πλατιά αποδοχή αυτής της εναλλακτικής μας πρότασης. Λειτουργήσαμε εντελώς αντίθετα από τους άλλους: απέναντι στα προβεβλημένα στελέχη, εμείς αντιπαραθέσαμε τη συλλογικότητα κι αυτό έγινε αποδεκτό από την τοπική κοινωνία, πράγμα που είναι πολύ θετικό. Λειτουργεί και ως μια ενθάρρυνση της «πράσινης» οργάνωσης που έχουμε στο κόμμα μας. Γιατί λέμε τόσο καιρό «δεν έχουμε αρχηγούς, δεν έχουμε αρχηγούς», αλλά δεν έχουμε καταφέρει να το επικοινωνήσουμε αυτό... Ε, εκεί φαίνεται πως εκεί τα καταφέραμε να το επικοινωνήσαμε και μάλιστα θετικά, με καλά αποτελέσματα. Σημειώνω κλείνοντας πως η Δυτική Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα που τα έχουμε αναδείξει κεντρικά, και νομίζω πως έπαιξε κι αυτό ρόλο. Π.χ. ο Αστακός, όπου έχουμε κάνει ήδη πολλές παρεμβάσεις και άλλα ζητήματα που τα έχει αναδείξει στην ευρωβουλή ο ευρωβουλευτής μας. Στη Δυτική Ελλάδα φάνηκε πως οι τοπικές προτάσεις μπορούν πραγματικά να κινητοποιήσουν την κοινωνία.
ΝΡ: Το πιο αρνητικό για τους ΟΠ σε αυτές τις εκλογές; Κάτι που πρέπει να διορθώσουν οπωσδήποτε;
EI: Ίσως το συντονισμό... Επειδή είναι αποκεντρωμένη η δομή του κόμματός μας, δηλαδή τον πρωταρχικό ρόλο τον έχει ο βασικός πυρήνας που είναι η τοπική «πολιτική κίνηση» (ΠΚ) δεν μπορεί να υπάρξει καμία, μα καμία κεντρική παρέμβαση στις αποφάσεις των ΠΚ. Το κεντρικό μας όργανο, το «πανελλαδικό συμβούλιο» (ΠΣ) μπορεί απλά να εγκρίνει ή να απορρίψει πολιτικά τις αποφάσεις αυτές, αλλά δε διαθέτει θεσμική δυνατότητα περαιτέρω παρέμβασης, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα μωσαϊκό τοπικών αποφάσεων που όμως δεν μπόρεσαν να επικοινωνηθούν επαρκώς από τη μία ΠΚ στην άλλη, να υπάρξει μια αλληλοσυνεννόηση, μια από κοινού αντιμετώπιση προβλημάτων που αποδείχθηκε εκ των υστέρων πως ήταν πράγματι κοινά. Για παράδειγμα, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ελλιπούς προβολής των «πράσινων» ιδεών, αναγκαστήκαμε τις δύο τελευταίες εβδομάδες να κάνουμε μια κεντρική καμπάνια προβολής των «πράσινων» υποψηφίων, πράγμα που δεν ήταν στον αρχικό μας σχεδιασμό.
Το άλλο το πρόβλημα είναι πως υπήρξαν περιπτώσεις όπου υπήρξε διαφοροποίηση με χαρακτηριστικά λιγότερο πολιτικά και περισσότερο προσωπικά. Ήταν η μικρή εξαίρεση στον κανόνα, μιλάμε για πολύ-πολύ λίγες περιπτώσεις, αλλά έπαιξαν ρόλο. 'Αποψή μου είναι πως οι συλλογικότητες του φορέα μας έπρεπε να λειτουργήσουν πολύ πιο έντονα από ότι λειτούργησαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου: να συγκεντρώνονται, να συζητούν με ανοιχτές συνελεύσεις στις ΠΚ, τις περιφερειακές κινήσεις, τα δημοτικά ή περιφερειακά σχήματα. Αλλά αυτό πολλές φορές δεν κατέστη δυνατό και λόγω των συνεργασιών που είχαμε επιλέξει σε διάφορα σχήματα.
ΝΡ: Συμμαχήσατε πολιτικά και με δυνάμεις από το ΠΑΣΟΚ, με την περίπτωση Καμίνη...
EI: Ναι, αλλά η περίπτωση Καμίνη, θα επιμείνω, δεν είναι μια κομματική υποψηφιότητα του ΠΑΣΟΚ. Ουσιαστικά δεν στηρίξαμε στελέχη του ΠΑΣΟΚ πουθενά στην Ελλάδα! Στηρίξαμε στελέχη της τοπικής κοινωνίας, που είχαν και την υποστήριξη του ΠΑΣΟΚ...
ΝΡ: Οπότε συμμαχίες με κόμματα έχουμε μόνο με τη ΔΑΡ και το «συνασπισμό ριζοσπαστικής αριστεράς» (ΣΥΡΙΖΑ). Βγήκε κάποιο συμπέρασμα από αυτές τις συμμαχίες; «Περπατήσανε»; Δεν «περπατήσανε»;
ΕΙ: Οι συμμαχίες αυτές απέδειξαν κάτι που πάντοτε πίστευα και που το είχαν αποδείξει και οι νομαρχιακές εκλογές του 2006 στη Θεσσαλονίκη, όπου δεν κατεβήκαμε συμμαχικά όπως τις δύο προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις: ότι στην πολιτική 1 και 1 δεν κάνει 2! Δηλαδή ουσιαστικά το ποσοστό που συγκεντρώσαμε στις συνεργασίες αυτές δεν ήταν καν το άθροισμα των εκατέρωθεν εκλογικών μας καταγραφών στις βουλευτικές εκλογές, με τη σημείωση πάντα πως εδώ είχαμε τοπικές εκλογές. Δε δικαιώθηκαν αυτές οι συνεργασίες!
ΝΡ: Σε όλες τις περιπτώσεις;
ΕΙ: Ναι, σε όλες τις περιπτώσεις. Δεν υπήρξε ούτε μια περίπτωση όπου αυτές οι συνεργασίες να απέφεραν πολλαπλασιαστικά οφέλη. Αυτό σημαίνει κατ' αρχάς ότι από τη μια μεριά οι δικοί μας ψηφοφόροι δεν θέλουν να ψηφίζουν αριστερά σχήματα -και αντίστοιχα ότι οι ψηφοφόροι της αριστεράς δε θέλουν να ψηφίζουν οικολογικά σχήματα, κατά την εκτίμησή μου διότι δεν έχουμε ακόμα καταφέρει να επικοινωνήσουμε ότι δεν είμαστε μονοθεματικό κόμμα. Πράγμα για το οποίο κυρίως φταίει το σύστημα που επικρατεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης που συρρικνώνει την επικοινωνία των ιδεών μας.
ΝΡ: Σημαίνει αυτό κάτι για το μέλλον; Ότι ας πούμε θα βλέπετε με μεγαλύτερη δυσπιστία προτάσεις συνεργασίας από αριστερά σχήματα, ενόψει μάλιστα βουλευτικών εκλογών;
EI: Αυτό θα κριθεί όταν υπάρξει το ζήτημα των εκλογών. Γενικώς σε τοπικές κοινωνίες αλλά και σε διάφορες δράσεις έχουμε προχωρήσει σε ποικίλες συμμαχίες με πάρα πολλούς πολιτικούς χώρους, οι οποίες έχουν αποδώσει. Έχουμε προχωρήσει σε θεματικές συμμαχίες, που πρέπει όχι μόνο να τις συνεχίσουμε, αλλά και να τις στηρίξουμε περαιτέρω, όσον αφορά στην πολιτική της Ελλάδας για τα ναρκωτικά, τη φορολόγηση της εκκλησίας, διάφορα κρίσιμα και σοβαρά περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως το «φαστ τρακ» ή επικεντρωμένες τοπικές παρεμβάσεις. Μιλάω δε για συμμαχίες όχι μόνο με δυνάμεις από την αριστερά, αλλά και με φιλελεύθερα μικρά κόμματα, όπως η «φιλελεύθερη συμμαχία» (ΦΙΣ) ή η «δράση». Τοπικά και θεματικά όμως. Όχι κεντρικά! Η κεντρική συμμαχία προϋποθέτει μια προγραμματική συμφωνία που γνώμη μου είναι ότι αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να την έχουμε ούτε με την αριστερά, πολλώ δε μάλλον με τη ΦΙΣ ή τη «δράση». Εμείς έχουμε μια διαφορετική προσέγγιση του πολιτικού διακυβεύματος σε σχέση με τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους. Θεωρώ πως αν υπάρξει συμμαχία δεν θα είναι προς όφελός μας, και μιλάω όχι για εκλογικό, αλλά για ουσιαστικό όφελος, για την προώθηση των «πράσινων» ιδεών.
ΝΡ: Παντού τα «πράσινα» κόμματα προωθούν στις κεντρικές υποψηφιότητες γυναίκες και νέους. Εδώ είδαμε πάλι εκπροσώπους της «γενιάς του πολυτεχνείου» και άνδρες υποψηφίους. Τα τελικά αποτελέσματα επιβεβαιώνουν αυτή μου την αίσθηση; Υπάρχει κάποια σκέψη στους ΟΠ να υπάρξει μια βολονταριστική προώθηση γυναικών και νέων στην πρώτη γραμμή;
EI: Εγώ από την αρχή, όταν μας ήρθαν οι προτάσεις από τις περιφερειακές μας κινήσεις, το εντόπισα αυτό. Είχαμε μόνο μία επικεφαλής γυναίκα, που μάλιστα δεν ανήκε τους ΟΠ, αλλά ήταν μια ανεξάρτητη υποψηφιότητα: στη Στερεά Ελλάδα, η Δέσποινα Σπανούδη. Είναι θέμα διαθέσεων και δομών: στη Θεσσαλονίκη έχουμε συζητήσει -και θα επεκτείνουμε αυτό το διάλογο- την ανάγκη να τροποποιηθεί ο κανονισμός λειτουργίας της ΠΚ μας, ώστε να υπάρξουν αυστηρά χρονικά όρια στη διάρκεια των διαδικασιών μας, με τον προσδιορισμό ώρας λήξης! Η σημερινή γυναίκα καλείται να κρατήσει πάρα πολλά «καρπούζια» κάτω από τη μασχάλη της. Η γυναίκα πρέπει να ενθαρρύνεται να συμμετέχει σε μια κομματική συνάντηση και να γνωρίζει πως σε δύο, σε τρεις ώρες το πολύ θα έχει ληφθεί πολιτική απόφαση. Δεν έχει νόημα να λέμε στη γυναίκα-μέλος μας να έρχεται στις συναντήσεις μόνο και μόνο για να αναγκάζεται να φύγει πριν ληφθεί απόφαση! Ποιος ο λόγος να έρθει τότε;
Όσον αφορά στη σταυροδοσία, οι γυναίκες στο χώρο μας υπερέχουν συντριπτικά των ανδρών. Και οι νέοι επίσης! Βλέπουμε να ψηφίζονται νέοι και γυναίκες, πράγμα που σημαίνει πως οι ψηφοφόροι μας έχουν πολιτική πρόθεση να κάνουν κάτι τέτοιο, και δεν προκύπτει από μια «εύκολη» ή «επιπόλαιη» συμπεριφορά, αφού, αν οι γυναίκες ξεχωρίζουν στο ψηφοδέλτιο από το όνομά τους, δε συμβαίνει βέβαια το ίδιο με του νέους! Στη Θεσσαλονίκη ας πούμε, έχουμε το νεότερο υποψήφιό μας, 21 ετών, το Θάνο Γιαννούδη, που κατέλαβε μια πολύ τιμητική θέση, δέκατος όγδοος μετά τις δέκα πρώτες υποψήφιες σε σταυροδοσία, που είναι γυναίκες! Που σημαίνει πως τον προτίμησαν ψηφοφόροι, που έφτασαν στην κάλπη με σκοπό να τον ψηφίσουν, αυτόν συγκεκριμένα.
ΝΡ: Οπότε μένει να ανταποκριθείτε στο αίτημα...
ΕΙ: Μένει να ανταποκριθούμε στο αίτημα, αλλά έτσι ώστε η συμμετοχή των νέων και των γυναικών να είναι ουσιαστική, όχι με «διακοσμητική», εξωραϊστική, επικοινωνιακή διάθεση! Οι νέοι και οι γυναίκες έχουν το καλό ότι είναι πολύ πιο κοντά στα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Οι Ελληνίδες είναι πρώτες στην ανεργία σε όλη την Ευρώπη, αντίστοιχα και οι νέοι, άρα βιώνουν πάρα πολύ τι σημαίνει ύφεση και κρίση, που πολλοί άνδρες, και μάλιστα μεσήλικες, ίσως να μη τη βιώνουν στον ίδιο βαθμό... Οι γυναίκες επίσης ακούνε περισσότερο, αφουγκράζονται, ανησυχούν περισσότερο για το μέλλον... Είναι και πιο μορφωμένες, στατιστικά, οπότε έχουν και περισσότερα αντικειμενικά προσόντα...