Τρίτη 28 Μαΐου 2013

Το στοίχημα της Δράσης: να συνεχίσει να διευρύνεται και να διευρύνει (τον προοδευτικό χώρο)

Η Δράση και το "ιδεολογικό ζήτημα"

Το ακόλουθο κείμενο αποτέλεσε εισαγωγική εισήγηση του Γιώργου Παπασπυρόπουλου στην ολομέλεια του Συνεδρίου της Δράσης στις 25 Μαΐου 2013.


Η πιο συχνή ερώτηση για την Δράση είναι συνήθως: Ποια είναι η ιδεολογία της; Που ανήκει; Στην δεξιά ή στην αριστερά;
Βλέπετε η πολιτική γεωγραφία θεωρείται δεδομένη : αποτελείται από μια γραμμή που στην μία άκρη γράφει «δεξιά» και στην άλλη «αριστερά». Στο κέντρο οι δυο περιοχές ακουμπούν. Δεν προβλέπεται «κέντρο» – μόνο κεντροδεξιά και κεντροαριστερά.

Όλα αυτά είναι απότοκα ενός αναχρονισμού. Γιατί όταν τα παραπάνω ίσχυαν, τα πράγματα ήσαν πιο απλά – σήμερα είναι πολύ πιο σύνθετα. Τότε, η ιδεολογία ταυτιζόταν σχεδόν απόλυτα με το πολιτικό πρόγραμμα. Τότε οι διάφοροι «-ιστές» ήταν όπως είναι σήμερα πχ οι ισλαμιστές: ιερά πολιτικά βιβλία, προφήτες και πιστοί οπαδοί…
Σήμερα, όλα έχουν αλλάξει. Όλοι αναζητούν μίγματα πολιτικής με δανεικά από τα αποθέματα κάθε ιδεολογίας. Ζούμε στην εποχή της σύνθεσης.

Μήπως λοιπόν οι ιδεολογίες μας τελείωσαν; Όχι βέβαια. Απλά δεν επαρκούν.Δεν δίνουν απαντήσεις πια, δεν κάνουν για συνταγές για κάθε ασθένεια. Ο κόσμος μας είναι πολύπλοκος και αντιφατικός.
Μήπως λοιπόν η πολιτική σήμερα δεν έχει ιδεολογία; Μήπως είναι ουδέτερη; Κι αυτήν την ουδετερότητα προσπαθεί να εκφράσει η Δράση;

Προφανώς κάθε πολιτική έχει σαφώς και κάποια αναφορά – ιστορικά τουλάχιστον – σε κάποια ιδεολογική προσέγγιση. Αλλά μια πετυχημένη πολιτική ως σύνολο, έχει συχνά και ταυτόχρονα πολλές αναφορές σε διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις. Έτσι σήμερα η πολιτική προηγείται της ιδεολογίας. Οι συλλογικότητες δεν χρειάζεται πια να υποφέρουν για την ιδεολογική τους καθαρότητα. Δεν είναι ούτε δόγματα ούτε θρησκείες. Είναι ζωντανά ρεύματα ιδεών.

Εδώ και καιρό, κάθετα στην γραμμή που συνόψιζε κάποτε την πολιτική γεωγραφία, έχει προστεθεί κάθετα και μια δεύτερη γραμμή. Εκείνη που στην μια άκρη της έχει τους προοδευτικούς και στην άλλη τους συντηρητικούς. Και η πολιτική γεωγραφία έχει γίνει δυο διαστάσεων, έχει αποκτήσει χώρο. Και η πραγματικότητα απαιτεί να γίνει και τριών διαστάσεων – προσθέτοντας όγκο στον χώρο με την κάθετη γραμμή της οικολογικής διάστασης. Που στην μια άκρη έχει τους οικολόγους και στην άλλη τους αρνητές της κλιματικής αλλαγής.

μια πιο αληθινή προσέγγιση της πολιτικής γεωγραφίας
Γνωρίζουμε άλλωστε ότι υπάρχουν προοδευτικοί «δεξιοί» και συντηρητικοί «αριστεροί». Ότι δεν υπάρχει πια η αυτόματη ταύτιση της δεξιάς με την «αντίδραση» και της αριστεράς με την «πρόοδο». Ούτε καν καθαρότητα στο «κέντρο». Παντού συναντάμε μίγματα και υβρίδια ιδεολογιών που προσδιορίζονται από τις θέσεις τους (και ιδίως τις πράξεις τους) παρά από αφηρημένες κοσμοθεωρίες.
Η μεταφυσική μάχη της αοριστίας έχει αντικατασταθεί από το μέτρο της επίλυσης προβλημάτων. Και η ιδεολογική μάχη από το ερώτημα: «ποιών κυρίως τα προβλήματα επιλύει η κάθε συγκεκριμένη πολιτική πράξη;». Όσο περισσότεροι είναι οι ωφελημένοι, τόσο πιο προοδευτική και λαϊκή είναι η δύναμη που κινεί τις εξελίξεις. 
Κι η Δράση εστιάζει στο όφελος των πολλών. Είναι γεωγραφικά και εξ ανάγκης κεντρώο κόμμα προοδευτικής «ιδεολογίας» και συνθετικό υβρίδιο της νέας ευρωπαϊκής αντίληψης. Δεν είναι ούτε επιδιώκει να γίνει κόμμα ιδεολογικής καθαρότητας. Αντίθετα επιδιώκει να γίνει κόμμα πολιτικής καθαρότητας.

Τα μέλη και οι φίλοι της Δράσης μπορούν έτσι να συζητούν συμφωνώντας ή διαφωνώντας όσο θέλουν για τις ιδεολογικές τους προτιμήσεις και καταβολές. Αλλά αυτό δεν είναι το αντικείμενο της Δράσης: αντικείμενό της είναι η επίλυση προβλημάτων της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας στην κατεύθυνση ενός προοδευτικού ριζοσπαστισμού. Με πολιτική καθαρότητα!

1 σχόλιο:

  1. Σας κοινοποιώ και ένα "εργαλείο" το οποίο δεν "έχει άποψη" αλλά είναι χρήσιμο. http://kodiso.blogspot.gr/2013/03/blog-post_29.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU