Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

Οι ευρωπαίοι προτιμούν ήδη την διαπραγμάτευση με τον ΣΥΡΙΖΑ;

του Μιχάλη Κουντούρη, efsyn.gr
Οι πρόωρες εκλογές και το τελευταίο κόλπο Σαμαρά - Βενιζέλου

Πώς η κυβερνητική τακτική έφτασε σε αδιέξοδο. Γιατί παράγοντες της Ευρωπαικής Ένωσης συζητούν πλέον με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τους είναι ο Τσίπρας πιο χρήσιμος από τον Σαμαρά;

του Γιώργου Λακόπουλου*
Στο μέτρο που οι τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο με την τρόικα έφτασαν σε αδιέξοδο, η κυβέρνηση έφτασε σε διασυρμό. Σε αυτοδιασυρμό για την ακρίβεια. Από τις αρχές του φθινοπώρου- από την ομιλία του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη-μέχρι και πριν από μερικές ημέρες- διαβεβαίωνε – πολύ βιαστικά όπως της καταλογίζουν οι δικοί της πλέον- ότι το Μνημόνιο τελειώνει, η τρόικα φεύγει, σχεδόν εκδιώκεται, η επιτήρηση μαλακώνει και τελικά, η κρίση βαίνει προς τη λήξη της.
Ειδικά ο αντιπρόεδρος της επιδόθηκε σε κρεσέντο προβλέψεων για “αλλαγής σελίδας”, “επιστροφή στην κανονικότητα” και διαβεβαιώσεις ότι “δυσάρεστα μέτρα δεν θα υπάρξουν”. Προηγουμένως, ο ίδιος είχε βγάλει τη χώρα στις αγορές, οι οποίες ως “έξυπνες” που είναι, της έδωσαν τα 16 δις ευρώ που χρειάστηκε για να διώξει το ΔΝΤ. Κι άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Σε αυτό το κλίμα, πέρασε απαρατήρητη μια περίεργη δήλωση που έκανε στις Βρυξέλλες, όπου βρέθηκε ως υπουργός Εξωτερικών, συνδέοντας τη “διαπραγμάτευση” με “το πολιτικό πλαίσιο της νέας σελίδας” και τις “δυσκολίες” των συζητήσεων με τη δημοσκοπική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ!
Για να αναδείξει αυτό που ήθελε να πει, το επανέφερε από την Ελβετία και το έκανε χειρότερο, καθώς τα προηγούμενασυνδέθηκαν με τη λαϊκή ετυμηγορία μέσω πρόωρων εκλογών και ανάγκασαν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να τα μαζέψει – προτού το φάντασμα των Καννών – όπου ο Βενιζέλος κινήθηκε στις πλάτες του Πρωθυπουργού, αντί να τον υπηρετεί- επανεμφανιστεί στην … επέτειο του!

Πέρασε επίσης απαρατήρητο ότι ο αναξιόπιστος Χατζημαρκάκης- τον οποίο ο ίδιος διόρισε πρόσφατα πρέσβη εκ προσωπικοτήτων – τρομάρα του- δεν είχε καμιά δυσκολία να ζητήσει από τους δανειστές – εκπροσωπώντας ποιον άραγε; - να μην δώσουν ούτε Ευρώ στην Ελλάδα, αν δεν υπογράψει και ο ΣΥΡΙΖΑ! Ωραίος τύπος.
Ολοι διακρίνουν ότι η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις συζητήσεις με την τρόικα για να στήσει σκηνικό παραπλάνησης, ενόψει της προεδρικής εκλογής και των πρόωρων εκλογών, που ενδεχομένως θα φέρει.
Εν πάση περιπτώσει, όπως εξελίσσονται τα πράγματα με την τρόικα, προκύπτει ότι η κυβερνητική τακτική έφτασε σε αδιέξοδο. Από τη μια, γιατί οι αποτυχημένοι χειρισμοί της και ο βερμπαλισμός της με τις “κόκκινες γραμμές” αναβίωσαν, στην Ευρώπη, τα σύνδρομα του 2011- όταν ο Παπανδρέου αλλά έλεγε, αλλά έκανε, αλλά συμφωνούσε κι άλλα ανήγγειλε. Κι από την άλλη, γιατί όλοι διακρίνουν ότι χρησιμοποιεί τις συζητήσεις με την τρόικα για να στήσει σκηνικό παραπλάνησης, εν όψει της προεδρικής εκλογής και των πρόωρων εκλογών, που ενδεχομένως θα φέρει.

Δεν είναι λάθος, αλλά συνειδητή επιλογή. Η κυβέρνηση γνωρίζει από καιρό ότι είναι εκτιθέμενη απέναντι τους δανειστές και τους εταίρους. Ότι δεν την εμπιστεύονται, γιατί δεν είναι συνεπής σε όσα συμφώνησε και επιπλέον προσπαθεί να τους αποπροσανατολίσει. Αυτά υποβόσκουν στις κυβερνητικές επαφές με την τρόικα, αλλά το είχε ήδη ξεκαθαρίσει και η Μέρκελ στον Σαμαρά, όταν έσπευσε ως ικέτης για να του “δώσει κάτι”, προκειμένου να αναχαιτίσει τον Τσίπρα. Ακόμη πιο πρόσφατα, το διευκρίνισε ο Σόιμπλε στον μετρημένο Γκίκα Χαρδούβελη .
Αλλά αυτό που προκαλεί νευρικό κλονισμό στο Μέγαρο Μαξίμου είναι οι πληροφορίες από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τους κοινοτικούς διαδρόμους, κατά τις οποίες δανειστές, παράγοντες της Ένωσης και κυβερνήσεις συζητούν πλέον με τον….ΣΥΡΙΖΑ, για την επόμενη φάση.

Εφόσον αυτό είναι ακριβές, προκύπτει ότι στα μάτια τους αυτή η κυβέρνηση τελειώνει και ο συνομιλητής τους αλλάζει. Συνεπώς αν είναι να προσφέρουν μια διευκόλυνση για το χρέος – άλλο δεν υπάρχει προς συζήτηση- είναι πιο λογικό να την προσφέρουν στον Τσίπρα. Πλην των άλλων, θα διευκολύνουν τους χειρισμούς του τόσο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όσο και στο εσωτερικό- της χώρας και του κόμματος του.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, το τελευταίο διάστημα τα πράγματα ήταν σαφή από τη πλευρά της τρόικας- και αυτό είναι το μόνο στο οποίο έχει δίκιο ο Άδωνις: η Ελλάδα δεν είναι συνεπής. Η κυβέρνηση της, είτε δεν έχει αναλάβει δράσεις που όφειλε, είτε τις ανέλαβε μόνο στα χαρτιά και σε κάποιες περιπτώσεις αρνείται να παραδεχθεί τις υποχρεώσεις της, όταν δεν προσπαθεί να τις αλλοιώσει ή να τις μεταθέσει στο μέλλον, με ψιλομπακάλικες αντιπροτάσεις, που απλώς ενισχύουν την καχυποψία.
Σε αυτά προστέθηκε -και προκαλεί ενόχληση - η αίσθηση ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να χειριστεί τις συζητήσεις με την τρόικα και τους κοινοτικούς αξιωματούχους, με κριτήριο εσωτερικές πολιτικές ανάγκες της και όχι τις εξωτερικές υποχρεώσεις της χώρας.

Για την τρόικα όμως και τους κοινοτικούς αξιωματούχους δεν έχει σημασία ποιος θα κυβερνήσει, αν γίνουν εκλογές
Γι' αυτούς όμως δεν έχει σημασία ποιος θα κυβερνήσει, αν γίνουν εκλογές – όπως αυτοεξευτελιζόμενοι τους υπενθύμιζαν ορισμένοι υπουργοί κατά καιρούς για να στους στρέψουν κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Το είπε άλλωστε ο Χαρδούβελης ως αυτονόητο. Ενδιαφέρονται με ποιο τρόπο αυτός που θα κυβερνήσει- κατά τις επιλογές του ελληνικού λαού. τις οποίες σέβονται- θα λειτουργεί στο τραπέζι μαζί τους με επάρκεια, θα αντιλαμβάνεται την υλοποίηση των συμφωνιών ως προϋπόθεση για χρηματοδότηση και θα κινείται. Γενικά. στο κοινοτικό πλαίσιο, βάσει των Συνθηκών. Και γι' αυτά δεν αναγνωρίζουν σε κανέναν το μονοπώλιο- όλα κρίνονται στα τραπέζια των συζητήσεων.
Με την κυβερνητική αποδιοργάνωση της τελευταίας περιόδου έφτασε ο ...
κόμπος στο χτένι. 

Αλλά η κυβέρνηση αντί παραδεχθεί την αλήθεια, με τη ρητορική της έκανε τα πράγματα χειρότερα και με τις νευρικές κινήσεις της τύλιξε περισσότερο το δίχτυ γύρω της. Ενώ οι τροϊκανοί ήταν σαφείς στην υπόμνηση ελληνικών υποχρεώσεων, η κυβέρνηση πλάσαρε ότι είναι ανελέητοι και την εκβιάζουν- αλλά αυτή αντιστέκεται και στο τέλος θα τους υποχρεώσει να δεχθούν τις θέσεις της. Ουσιαστικά ήταν μια αξίωση προς τους Ευρωπαίους να επικυρώσουν τον πολιτικό σχεδιασμό της στο εσωτερικό.

Τα δύο κυβερνητικά κόμματα επιχειρούν να μετακινήσουν τη συμφωνία με την τρόικα όσο πιο κοντά γίνεται στην προεδρική εκλογή, ώστε να μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν σε δυο φάσεις.
Ωστόσο, η τρόικα, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης συν το Δ.Ν.Τ. έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι χωρίς την επιτήρηση τους, η Ελλάδα θα γυρίσει πίσω . Για να συνεχίσουν τη χρηματοδότηση προτείνουν στην κυβέρνηση – αφού δεν μπορεί να υλοποιήσει αμέσως ότι υποσχέθηκε για να ολοκληρωθεί το “πρόγραμμα”- να τους… ζητήσει παράταση του Μνημονίου για ένα χρόνο, λαμβάνοντας κάποια μέτρα τώρα και τα υπόλοιπα στη συνεχεία. Οι γνωρίζοντες εκτιμούν ότι τελικά θα προκύψει παράταση έξι μηνών και βλέπουμε.

Ενόψει αυτής της εξέλιξης, τα δυο κυβερνητικά κόμματα –καθώς εξακολουθούν να θέτουν σε πρώτη μοίρα την πολιτική τους επιβίωση, προσπαθούν να στήσουν το τελευταίο κόλπο. Να μετακινηθεί η ανακοίνωση αυτής της συμφωνίας, όσο πιο κοντά γίνεται στην προεδρική εκλογή, ώστε να μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν σε δυο φάσεις.

Στην πρώτη, για να πιέσουν βουλευτές να ψηφίσουν για την εκλογή πρόεδρου με το επιχείρημα ότι “είμαστε κοντά στο τέλος, μην τα χαλάτε όλα”. Αν αυτό δεν πετύχει, να το μετατρέψουν σε δεύτερη φάση σε προεκλογικό επιχείρημα του τύπου: «φτάνουμε 'με πολύ σκληρή διαπραγμάτευση' στο τέλος του Μνημονίου, το οποίο απλώς μετατέθηκε λίγο και ας μην αφήσουμε να μας το χαλάσει ο ΣΥΡΙΖΑ» . Έτσι ίσως εξηγείται η σύνδεση της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης με τις «δυσκολίες» ως προς την τρόικα, που κάνει ο αντιπρόεδρος.

Φυσικά κοντά στο τέλος βρισκόμαστε, κατά την κυβέρνηση, από την εποχή που ήταν υπουργός Οικονομικών ο Στουρνάρας- με τον οποίο ο Βενιζέλος συνέπιπτε στην εκτίμηση ότι «έχουμε διανύσει το 80% της διαδρομής, να κάνουμε ένα ντου να τελειώνουμε». Το ντου το έκανε, αλλά ποιος το λούζεται σήμερα….

Η ουσία είναι ότι οι Ευρωπαίοι δεν παίζουν αυτό το παιχνίδι, αντιθέτως, προσανατολίζονται σε αυτόν που θεωρούν επόμενο συνομιλητή τους, για τον οποίο φυσικά ισχύουν τα ίδια. Ό,τι αφήσει στο τραπέζι των συζητήσεων με την τρόικα ο Σαμαράς, θα το βρει ίδιο και απαράλλακτο ο Τσίπρας. Θα έχει να συζητήσει με τους ιδίους ανθρώπους, με του ίδιους κανόνες και υπό τους ίδιους δύσκολους όρους για την Ελλάδα. Και προφανώς το ξέρει, αν κριθεί από τις τελευταίες δηλώσεις του, όπως ξέρει ότι όσα εκπέμπονται από τα κοινοτικά κέντρα απευθύνονται στον ίδιο.

Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει διαμηνύσει ότι η πολιτική του δεν πρόκειται να παραβιάσει το ευρωπαϊκό πλαίσιο και τους κοινοτικούς κανόνες.
Από ό,τι φαίνεται, ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει διαμηνύσει ότι η πολιτική του δεν πρόκειται να παραβιάσει το ευρωπαϊκό πλαίσιο και τους κοινοτικούς κανόνες, αλλά θα διεκδικήσει σκληρά την καλύτερη δυνατή ρύθμιση για το χρέος- όπως έχει δικαίωμα- και θα εφαρμόσει το κοινωνικό του πρόγραμμα στο εσωτερικό. Αν κριθεί από την παρέμβαση Ντράγκι υπέρ των θέσεων του για το χρέος, αυτό τον κάνει μάλλον πιο χρήσιμο εταίρο από τον Σαμαρά, για πολλούς στην Ευρώπη.

Τελικά μπορεί το αστέρι του Τσίπρα να του χαμογελάσει περισσότερο από όσο νομίζει ο ίδιος. Ιδίως αν είναι ακριβές ότι αρχίζει να προβάλει το ενδεχόμενο να συνεξεταστεί κάποια στιγμή το ελληνικό πρόβλημα από κοινού με τις δημοσιονομικές ωρολογιακές βόμβες της Ιταλίας και κυρίως της Γαλλίας, που είναι αυτή την περίοδο ο μεγάλος ασθενής. Αν γίνει έτσι.. μπίνγκο!

πηγή thetoc.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Θέλετε να βάλετε ενεργό link στο σχόλιό σας; BlogU