Σταύρος Τσαουσεσκάκης ή μήπως Σταύρος Ναρκισσάκης; Ο επικεφαλής των απολιτίκ και χωρίς πολιτικό αισθητήριο εθελοντών

"Σκεφτόμενος τα παραπάνω, ποτέ δεν μπόρεσα, τόσο καιρό τώρα,
να βγάλω από το μυαλό μου την Γερμανική ταινία του Dennis Ganse
«ΤΟ ΚΥΜΑ - Die Welle»"

"Με το σημερινό μου κείμενο θέλω να δηλώσω ότι αποχωρώ και επίσημα από ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, αφού δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω και αφού δεν έγινε καμία στροφή των εσωτερικών διαδικασιών ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ προς μια πιο δημοκρατική κατεύθυνση."

Αφιερωμένο στον Δ.Π.- Δ.Π. εσύ το κατάλαβες γρήγορα και έφυγες νωρίς. Πρώτος πρώτος.

του Κώστα Λουλάκη

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, ένα κίνημα που δεν έχει μέλη, αλλά εθελοντές. [1]

Που δεν έχει όργανα που να συνεδριάζουν, να αποφασίζουν και να εκτελούν, αλλά μόνο για να συμβουλεύουν, να συνδιαλέγονται και να συσκέπτονται. Όποτε το κάνουν κι αυτό. Που μιλάει για δημοκρατία, ενώ στο εσωτερικό του έχει κατ’ επίφαση δημοκρατία. Την αυτοκρατορία Του Ενός [2].

Που φτιάχτηκε για αυτούς που δεν έχουν κομματικό παρελθόν και γέμισε με πάσης φύσεως υποψήφιους με κομματικό παρελθόν. Πολυσυλλεκτικό βεβαίως βεβαίως. Σε τέτοιο υπερβολικό βαθμό όμως που να θυμίζει «super market»[3,4]. Και μιλάμε πάντα για συνεργασίες που αφορούν νεκρανάσταση πολιτικά και εκλογικά νεκρών, που με αντάλλαγμα την πιθανή εκλογή τους, υποτάσσονται στον επικεφαλή [5]. Που δε θα προσθέσουν τίποτα στην εκλογική δύναμη ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ, αφού το μόνο που διαθέτουν είναι η ψήφος η δικιά τους και ίσως μερικών φίλων τους. Αλλά θα προσφέρουν άπειρη στήριξη στον επικεφαλή που τους νεκρανάστησε, και που τους έβαλε ξανά στο προσκήνιο από το παράθυρο, αυτούς που ο Ελληνικός λαός τους είχε διώξει από την πόρτα.

Που κατηγορεί τα άλλα κόμματα για τα παιδιά του κομματικού σωλήνα που φτιάχνουν και προωθούν και που έφτιαξε σε ελάχιστο χρόνο το δικό του κομματικό σωλήνα. Και μάλιστα στη χειρότερη μορφή του. 

Ιερατείο. Κονκλάβιο. Μετά τον αρχηγό οι υποτακτικοί δουλοπάροικοι (άλλοι άμισθοι και άλλοι έμμισθοι, φίλοι και συγγενείς) και μετά οι εθελοντές. 

Αλλά κανείς από αυτούς δεν έχει δικαίωμα λόγου παρά μόνο για να εξυμνήσει τον αρχηγό. Για απόφαση και ψήφο σε όργανο δεν το συζητάμε καν, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα. 

Όλα περιστρέφονται γύρω από τον αρχηγό, που δεν λέγεται πρόεδρος ή αρχηγός, αλλά επικεφαλής και αποφασίζει για τα πάντα και κατά το δοκούν και ενίοτε. 

Και είναι «εκλεγμένος» δια βοής, χωρίς καν δεύτερο υποψήφιο, σε ένα συνέδριο που λίγοι κατάλαβαν πότε ψήφιζαν και τι ψήφιζαν. 

Που συνεπαρμένοι όλοι από τη συμμετοχή, το ανοιχτό κόμμα, τις διαδικασίες, το σακίδιο και τη συντροφικότητα, τους ξέφυγε η ουσία. Δηλαδή το καταστατικό [2]. Που αυτοαναιρείται και ακυρώνει τις όποιες συλλογικές διαδικασίες και τα όποια όργανα του κόμματος, προσφέροντας τις τελικές αποφάσεις στον αρχηγό. Που δεν προβλέπει καν την ύπαρξη πειθαρχικού (η δικαιοσύνη είναι θεμελιώδης πυλώνας της δημοκρατίας!) και οι διαγραφές μελών/εθελοντών γίνονται πάντα κατά την κρίση του αρχηγού και σε κάποιες περιπτώσεις με sms! [6] Λες και χωρίζουν 15χρονα μαθητούδια!

Που θέλει και επιβάλει να γίνονται μικρές τοπικές οργανώσεις, ώστε να είναι ευέλικτες και ευκίνητες λέει. Αλλά ο πραγματικός λόγος είναι για να είναι αδύναμες και ανίσχυρες και να προκαλέσουν ελάχιστη έως καθόλου ζημιά αν κάπου διαφοροποιηθούν, αν κάτι πάει στραβά.

Αναρωτιέμαι τι είναι ο επικεφαλής; Τσαουσέσκου ή Νάρκισσος; 

Αφού όλα περιστρέφονται και περιπλέκονται γύρω από αυτόν! Θυμίζοντας ακόμα κάποιες φορές Βυζάντιο και Ρώμη, στις χειρότερες μορφές τους, την εποχή της παρακμής τους. Θυμίζοντας κι άλλες πιο πρόσφατες εποχές, ιστορικά ξεπερασμένες, αλλά όχι λησμονημένες. 

Για αυτούς που ξέρουν έστω και λίγα. 

Που έχουν μια έστω και μικρή γνώση της ιστορίας. 

Και δεν είναι απολιτίκ και ότι πει ο Μεγάλος Μανιτού!

Οι σύνεδροι από όλη την Ελλάδα που συμμετείχαν στο συνέδριο ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ τον Ιούνιο του 2014, δεν είναι άμοιροι ευθυνών για όσα έπραξαν και για όσα νομιμοποίησαν με την ψήφο τους. 

Είναι δυνατόν να πέρασε τέτοιο καταστατικό μπροστά από τα μάτια τους και να μη διαμαρτυρήθηκε κανείς εντόνως και μεγαλοφώνως και δημοσίως και εγγράφως και δια του τύπου; 

Γιατί στα πηγαδάκια και σε ιδιωτικές συζητήσεις στους χώρους του συνεδρίου και των ξενοδοχείων που έμεναν, πολλά ειπώθηκαν και ψιθυρίστηκαν, αλλά επισήμως και δημοσίως και εγγράφως και μεγαλοφώνως και διά του τύπου τίποτα. 

Λες και υπνωτίστηκαν από το «μεγαλείο» του αρχηγού. 

Και μετά κατηγορούμε τον Χρυσοχοΐδη που δεν διάβασε το Μνημόνιο και δεν ήξερε τι ψήφιζε!

ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ το παρακολουθώ από την ώρα που γεννήθηκε το Φεβρουάριο του ...
2014 και ομολογώ ότι κι εγώ μπήκα στα νερά του, αλλά πάντα με κριτική διάθεση και μη ξεχνώντας ποτέ ότι πρώτα από όλα είμαι δημοκράτης και μετά οτιδήποτε άλλο. 

Και μέχρι το συνέδριο έδινα άφεση αμαρτιών στα όποια ατοπήματα του, λόγω νεότητας, απειρίας, έλλειψης εκλεγμένων συλλογικών οργάνων, εσωτερικών διαδικασιών κτλ. 

Αλλά μετά το συνέδριο τα πάντα έπρεπε να είναι διαφορετικά. 

Δηλαδή ξεκάθαρα, ορισμένα, θεσμοθετημένα και με δημοκρατικές διαδικασίες. 

Με ένα καταστατικό πρότυπο δημοκρατικότητας και δημοκρατίας, με διαδικασίες, με πειθαρχικό, με εκλεγμένα όργανα παντού κτλ. Και με ασφαλιστικές δικλίδες για να μη δημιουργηθεί κομματικός σωλήνας που τόσο τον κατηγορούσαμε.

Και το καταστατικό που ψηφίστηκε δεν προέβλεπε καν το διαχωρισμό του υποψήφιου, από όργανο/στέλεχος του κόμματος. Που είναι η αρχή δημιουργίας του κομματικού σωλήνα και των αρχηγοκεντρικών κομμάτων. 

Και κάπως έτσι «τυφλώθηκαν» οι σύνεδροι και ψήφισαν το καταστατικό που δε θέλει μέλη αλλά εθελοντές και αφήνει τόσες εξουσίες στον αρχηγό. 

Κι έτσι βρεθήκαμε να έχουμε κάνει ζητούμενα, αυτά που έπρεπε να έχουμε δεδομένα .

Σκεφτόμενος τα παραπάνω, ποτέ δεν μπόρεσα, τόσο καιρό τώρα, να βγάλω από το μυαλό μου την Γερμανική ταινία του Dennis Ganse «ΤΟ ΚΥΜΑ - Die Welle» [7]. Ίσως φταίει και το γεγονός, ότι στα υποψήφια ονόματα που προτάθηκαν για το κίνημα, ήταν ανάμεσα στα άλλα και το όνομα «ΤΟ ΚΥΜΑ» εκτός από «ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ» που επικράτησε τελικά. 

Που «Ο δάσκαλος μη έχοντας τρόπο να πείσει τους μαθητές του ότι ο φασισμός «δεν είναι κάτι που έγινε αλλού, από άλλους» αλλά αναδύθηκε από καθημερινούς ανθρώπους χωρίς να έχουν αντίληψη σε τι ήταν αυτό που συμμετείχαν, προχώρησε σε αυτό το βιωματικό πείραμα»[8]. 

«Συνταρακτικά επίκαιρη, η ταινία μας προειδοποιεί για το πόσο εύκολη είναι η μετάβαση σε ένα καθεστώς τρομοκρατίας και ολοκληρωτισμού ακόμη και στις σύγχρονες φιλελεύθερες κοινωνίες του 21ου αιώνα. Μας θυμίζει την πιο τρομακτική αλήθεια: υπάρχουν φορές που ο άνθρωπος επιλέγει και θέλει να είναι μέλος μιας επιθετικής και βίαιης αγέλης.»[9]

Όπως οι μαθητές της παραπάνω ταινίας όταν κατάλαβαν που συμμετείχαν, δεν παραδεχόταν ποτέ ότι συμμετείχαν, ούτε ήθελαν να αναφέρουν ποτέ ότι συμμετείχαν, το ίδιο και οι εθελοντές ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ, στο κοντινό μέλλον, πιστεύω ότι θα κάνουν το ίδιο. Και είναι άξιοι συγχαρητηρίων όσοι διαφώνησαν και διαμαρτυρήθηκαν έγκαιρα, δημόσια, μεγαλοφώνως, εγγράφως και δια του τύπου, για αυτά που συμβαίνουν σΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, και που μπορεί να βρει ο οποιοσδήποτε με μια απλή αναζήτηση στο internet. [10,11,12,13,14]

Ειδικά σήμερα, η χώρα μας, με τα τόσα προβλήματα που έχει, αυτό που χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά, είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή αστική δημοκρατία. Από αυτή που δεν είχε ποτέ. Από αυτή που δε βιώσαμε ποτέ στην Ελλάδα. 

Αλλά σήμερα ξέρουμε πλέον σίγουρα, ότι τα προβλήματα της δημοκρατίας λύνονται με περισσότερη και καλύτερη δημοκρατία και όχι με λιγότερη. 

Αρκεί να είναι παντού, να είναι μπόλικη και καλής ποιότητας. 

Και ειδικά μέσα στα κόμματα που είναι βασικός πυλώνας της[15]. 

Η αριστοκρατία και έχει καταργηθεί εδώ και χρόνια και είναι ξεπερασμένη ιστορικά και πολιτικά.

Για να παραφράσουμε λίγο το Μεγάλο μας Αλεξανδρινό ποιητή, να πούμε πως είτε Σταύρος Τσαουσεσκάκης, είτε Σταύρος Ναρκισσάκης, είτε Σταύρος Θεοδωράκης, «Βλάπτουν και οι τρεις τους την Ελλάδα το ίδιο» και χρέος μας είναι να φροντίσουμε να μη μπει κανείς από τους τρεις στη Βουλή.

Κλείνοντας θα τολμήσω μια πρόβλεψη. Ο παραπάνω στόχος μπορεί εύκολα να επαληθευτεί. Επειδή η αλαζονεία οδηγεί συχνά και σε υπερεκτίμηση των δυνάμεων μας, ο επικεφαλής μπορεί να πληρώσει το τίμημα αυτής της αλαζονείας του, με το να μην εκλεγεί ο ίδιος βουλευτής (λόγω των περιφερειών που επέλεξε να είναι υποψήφιος), αν και όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις θα μπει στη Βουλή το κίνημα που ο ίδιος δημιούργησε. 

Στις δυο εκλογικές περιφέρειες που είναι υποψήφιος, στη μία δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να εκλέξει έδρα ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, γιατί είναι 4εδρική(Χανιά) και στην άλλη που είναι 8εδρική(Β Πειραιά), υπάρχει πιθανότητα εκλογής μεν, μικρή δε (κάτω από 40%). Φρονώ ότι ως επικεφαλής θα έπρεπε να επιλέξει μια περιφέρεια που να του εξασφαλίζει περισσότερη σιγουριά για να μην πω βεβαιότητα εκλογής (π.χ. Β Αθηνών). 

Γιατί ένδειξη της σοβαρής πολιτικής είναι το σύστημα, η μέθοδος, το πλάνο, οι εναλλακτικές λύσεις, το προϋπολογισμένο ρίσκο και όχι η τυχαιότητα, ή να το πω λαϊκά «το ότι πιάσουμε», το «άμα κάτσει» και το «ό,τι κάτσει». Η πολιτική δεν είναι ούτε ζάρια, ούτε ζαριά. Και αυτό θα είναι ίσως το τίμημα της αλαζονείας του, που κατά πάσα πιθανότητα θα αποτελέσει και την αρχή της διάλυσης του κινήματος, μια και η όποια κοινοβουλευτική ομάδα προκύψει, θα είναι ως επί το πλείστο με κομματικό παρελθόν διαφόρων προελεύσεων και τάσεων, ακυρώνοντας έτσι το βασικό αρχικό σύνθημα του κινήματος «Πολιτική χωρίς κομματικό παρελθόν». Θα είναι ευκαιριακή, ένα σκορποχώρι δηλαδή, ένας αχταρμάς, ένα συνονθύλευμα ατόμων, νεκραναστημένων, διασωθέντων εκλογικά/βιοποριστικά από την αφάνεια και την πολιτική τους ανυπαρξία, αλλά χωρίς καμία ιδεολογική και πολιτική συγγένεια και συνάφεια μεταξύ τους, εξαιρουμένης της παρούσας συγκυρίας που τους οδήγησε σε ένα ευκαιριακό συνεταιρισμό.

Από τον Ιούλιο του 2014, περίπου ένα μήνα μετά το συνέδριο, είχα εκφράσει εγγράφως και δημοσίως και δια του τύπου τις αντιρρήσεις μου και τις διαφωνίες μου με τους όρους και τις προϋποθέσεις που θα έπρεπε να λειτουργούν οι τοπικές οργανώσεις εθελοντών, με ένα κείμενο με τίτλο "Γιατί δεν θα ψηφίσω στις εσωκομματικές/τοπικές εκλογές ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ"16 . Σε αυτό το κείμενο τελειώνοντας έγραφα: «Μετά από όλα αυτά δηλώνω ότι παραμένω μέλος/εθελοντής/φίλος του κόμματος και ότι θα περιμένω την αλλαγή/στροφή των εσωτερικών διαδικασιών του ΠΟΤΑΜΙΟΥ προς μια δημοκρατική κατεύθυνση. Δηλαδή να υπάρχουν εκλεγμένα όργανα παντού (όχι δια βοής), να είναι περιττός ο αριθμός των μελών των συλλογικών οργάνων, να έχουν συγκεκριμένη θητεία και να κρίνονται με συγκεκριμένα κριτήρια. Και όλα αυτά να είναι γραπτά και ξεκάθαρα εκ των πρότερων.»

Με το σημερινό μου κείμενο θέλω να δηλώσω ότι αποχωρώ και επίσημα από ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ, αφού δεν έγινε τίποτα από τα παραπάνω και αφού δεν έγινε καμία στροφή των εσωτερικών διαδικασιών ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΙΟΥ προς μια πιο δημοκρατική κατεύθυνση. 

Γιατί ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ απλά δεν ακούει τίποτα [17]. 

Όχι ότι άκουγε και ποτέ δηλαδή![18]

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα να σας προτρέψω όλους να πάτε να ψηφίσετε, όχι αυτό που σας εκφράζει ιδεολογικά/πολιτικά περισσότερο και με το οποίο ταυτίζεστε περισσότερο ή καλύτερα, αλλά αυτό που νομίζετε ότι είναι το καλύτερο για τη χώρα τούτη τη δύσκολη περίοδο, αυτό που μπορεί να πάει τη χώρα μερικά βήματα μπροστά. Γιατί αυτό που ζούμε δεν είναι καθόλου μια απλή συγκυρία, αλλά είναι η αθροιστική συσσώρευση των λαθών των κυβερνήσεων που είχαμε, των πολιτικών τους αλλά και των δικών μας επιλογών ως πολίτες που τους ψηφίζαμε (ο λαός δεν είναι άμοιρος ευθυνών), των περασμένων τεσσάρων δεκαετιών.

Κωστής Λουλάκης

Ηράκλειο Κρήτης

Παραπομπές:

1) Ο εθελοντισμός και το Ποτάμι, του Παναγιώτη Πασπαλιάρη,  19/07/2014

http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%BF-%CE%B5%CE%B8%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%AC%CE%BC%CE%B9

2) ΠΟΤΑΜΙ: Το "κόμμα του ενός" - η αποθέωση των "μηχανισμών" και της αναξιοκρατίας

Το πείραμα της μεταδημοκρατίας και στην Ελλάδα;

ΕΡΕΥΝΑ: Το Ποτάμι είναι το δεύτερο "κόμμα με ένα μέλος" πανευρωπαϊκά - το άλλο είναι το ακροδεξιό ρατσιστικό "Κόμμα της Ελευθερίας" (της Ολλανδίας)...

του Michel Leontiou, 08/01/2014

http://aristeristrouthokamilos.blogspot.gr/2015/01/blog-post_8.html

3) Να σπάσουμε το παλιό καλούπι, του Σταύρου Θεοδωράκη, 02/11/2014

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=646681

4) Ο Σταύρος Θεοδωράκης στη Λαμία, Για τις συνεργασίες του Ποταμιού

http://topotami.gr/nea/o-stavros-theodorakis-sti-lamia-3/

5) Βρίσκουν σωσίβιο στο Ποτάμι, του Ανδρέα Λασκαράτου, 25/12/2014

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=38505

6) Το Ποτάμι: Eνα SMS, μια ατάκα και μια κλήση σε απολογία υποψήφιου ευρωβουλευτή

της Παπακώστα Καρολίνα,08/08/2014  

http://www.tanea.gr/news/politics/article/5148287/ena-sms-mia-ataka-kai-mia-klhsh-se-apologia-ypopshfioy-eyrwboyleyth/

7) Το Τρίτο Κύμα, Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%BF_%CE%A4%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%BF_%CE%9A%CF%8D%CE%BC%CE%B1

8) Το κύμα (Die Welle): Το αληθινό πείραμα

https://aiginamecinefiloi.wordpress.com/2011/11/21/%CF%84%CE%BF-%CE%BA%CF%8D%CE%BC%CE%B1-die-welle-%CF%84%CE%BF-%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CF%8C-%CF%80%CE%B5%CE%AF%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%B1/

9) «Το Κύμα» έρχεται και είναι ανεξέλεγκτο...

"Μπορεί ο Φασισμός να κυριαρχήσει σε μία κοινωνία του 21ου αιώνα;" ΤΟ ΚΥΜΑ, μια συνταρακτική ταινία από την Καθημερινή της Κυριακής

http://www.skai.gr/news/lifestyle/article/243548/to-kuma-erhetai-kai-einai-anexelegto-/

10) Nέα παραίτηση στελέχους του Ποταμιού, 29/12/2014

http://tvxs.gr/news/ellada/nea-paraitisi-stelexoys-toy-potamioy

11) ΔΗΛΩΣΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ

Στο Ποτάμι δεν υπάρχει δημοκρατία!, του Δημήτρη Κουρέτα, 29/12/2014

http://www.larissanet.gr/2014/12/29/kouretas-sto-potami-den-yparchei-dimokratia/

12) Τρικυμία και παραιτήσεις στο Ποτάμι για την διεύρυνση, Tvxs Ρεπορτάζ. 24/12/2014

http://tvxs.gr/news/ellada/trikymia-kai-paraitiseis-sto-potami-gia-tin-dieyrynsi

13) Κι άλλες αποχωρήσεις από το Ποτάμι λόγω διεύρυνσης, TVXS Ρεπορτάζ, 25/12/2014

http://tvxs.gr/news/ellada/xeimaroi-apoxoriseon-apo-potami-logo-dieyrynsis

14) Παραιτούμαι από το Ποτάμι γιατί είχε δίκιο το Tvxs! Επιβεβαίωση. 30/12/2014

http://tvxs.gr/news/ellada/paraitoymai-apo-potami-giati-eixe-dikio-tvxs

15) Η Βάσω Κιντή απαντά στον Σταύρο Θεοδωράκη περί κομμάτων και Πολυτεχνείου, 17/11/2014

http://www.parapolitiki.com/2014/11/i-vaso-kinti-apanta-ston-stayro-theodoraki-peri-kommaton-kai-polytexneiou.html

16) Γιατί δεν θα ψηφίσω στις εσωκομματικές/τοπικές εκλογές του "Ποταμιού", του Κωστή Λουλάκη, 20/07/2014

http://www.cretalive.gr/people/view/giati-den-tha-pshfisw-stis-eswkommatikes-ekloges-tou-potamiou/179850

17) Το Ποτάμι που θα μάθει να ακούει, του Δημήτρη Παπαδημητριάδη, 02/06/2014

http://maga.gr/2014/06/02/potami-pou-tha-mathi-na-akoui/

18) Το Ποτάμι που …κουφάθηκε 10%,  του Δημήτρη Παπαδημητριάδη, 27/12/2014

http://maga.gr/2014/12/27/potami-pou-koufathike-10/